İlkini geçen yıl yazmıştım.

Ahanda, linkini buraya bırakıyorum:  https://www.artemizguler.com/dunya-calisanlarinin-sesi-2023/

Şimdi gelelim, özellikle bu yılki farklılıklara..

Özette çarpıcı bir girişi var: Tüm dünyada stres, üzüntü v.b. olumsuz duyguların zirve yaptığı belirtiliyor.

• Bağsız çalışanların dünya ekonomisine maliyetini 8.9 Trilyon Dolar hesaplıyorlar ve bu tutar dünya ekonomisinin %9’una eş. Türkiye üzerinden gidersek, Türkiye GDP rakamı, 2023 için 1.1 Trilyon Dolar. Bunun %9 desek (ki Türkiye’de bağsızlık dünya ortalamasının üstünde) 99 Milyar Dolar yapıyor. Haber başlığı gibi yapayım, dur: Türkiye’de bağsız çalışanların maliyeti 99 Milyar Dolar. 
• Geçen yıl dünyadaki bağlı çalışan oranı %23 idi, bu yıl da aynı orandan devam ediyor. Değişen bir şey yok. 

• Yanlış mı gördüm diye baktım ama geçen yılki raporda gerçekten %14 diyor ama bu yılki raporda %11 diyor. Ama değişimi %2 azalmış olarak belirtmişler. Geçen yıl yoksa %13 müydü, orasını Gallup’a sorun lütfen. Dünyada yatay devam eden, çalışan bağlılığı Türkiye’de düşüşte ve %11. Cezayir ve İran ile aynı düzeydeyiz. 

• Türkiye, çalışan haklarının yüksek olduğu listede. Sanırım tek iyi haber bu.
• Hayat Değerlendirmesi diye çevirdim, Türkiye için %19 ve sabit kalmış. 
• Günlük streste de liderliği, Lübnan ile paylaşıyoruz. Ekonominin bir göstergesi gibi olmuş. %68 
• Günlük öfke düzeyimiz ise gerçek bir liderlik başarısı. %3 daha düşerek, zirveye yerleşmişiz. Irak’la paylaştığımız zirvede %45 oranındayız.
• Günlük üzüntü, %36 ile bölgemizde üçüncüyüz.
• İş aramak için doğru zaman/ortam diyenler ise %21 olmuş. Altlardayız ama daha kötüleri var, Lübnan veya Tunus gibi.
• Yeni bir iş arama niyetindeyim diyenler ise %38.

Ekonomik sıkıntılar, çalışanları hem mutsuz ediyor, hem yeni iş aratıyor ve dolayısıyla bağsız bir şekilde çalışıyorlar.

Bu ortamda, bağlılık odaklı çalışma yapan herkese kolay gelsin, diyorum. Zor iş.